Donderdag 15 november... bijna naar huis?!

Zo weer een nieuwsbericht vanuit het ziekenhuis.... Deze keer zijn de woorden getypt door de tante. En deze tante neemt even de gelegenheid om iedereen te vertellen dat Irma echt een Kanjer is! Ik mocht haar even met een bezoek vereren. Heerlijk om haar even te zien. Ik mocht ook haar streepje op haar rug bewonderen: tjonge, wat leveren de artsen van deze tijd mooi werk! Het deed me wel even beseffen dat dit best impact heeft... Maar ze doet het dus goed :).... Een echt toppertje, op wie ik trots ben... (Sorry, Irma ik kan het niet laten ;-))

Nu snel over naar HAAR verhaal, dat is immers het belangrijkste. Dus... Nu Irma aan het woord:
Vandaag ben ik de hele dag misselijk geweest, niet meer gegeten dan een paar beschuitjes. In middels zijn wel alle lijntjes er uit en dat is HEERLIJK!
Vandaag heb ik bezoek gehad van vier vriendinnen. Zoals beloofd kwamen ze verkleed. 't Werd een klein feestje en daar kikker je wel van op. Ze hebben toegekeken hoe ik naar het eind van de gang wandelde. Ik moest ook gemeten worden en: "Ik ben 4 cm gegroeid in 3 uur tijd!"
Tijdens het avondeten (dat werd doorgeschoven naar mama) op een stoel gezeten.
Wandelen en op een stoel zitten: allemaal grote stappen vooruit! =)

Als morgen de foto's goed zijn, de medicijnen werken én ik kan de trap op en af lopen mag ik naar huis. Ik zie daar naar uit!

Groetjes,

Irma